Danton e as cabezas dignas close 15/jun./21 Morreu Luis Caramés. Cada semana mórresenos alguén ó que admirabamos de xeito que, de seguir así, esta páxina dos mércores vai camiño de se nos converter nun obituario. Luis non era de eiquí ó lado, do Carballiño, coma o foi María Teresa Miras Portugal, á que choramos hai xusto hoxe unha semana. Luis era de Cerdedo, que está logo de baixar d’O Paraño, camiño xa de Pontevedra, de onde o separaban trinta quilómetros dunha estrada con máis curvas das que ninguén puidera nunca imaxinar. O finado do meu pai e o tamén xa defunto don José Taboada, que foi secretario do Xulgado de Pontevedra e señor do pazo de Tamallancos, tiveron a ocorrencia de vir os dous, dende Pontevedra a Ourense, facendo cada un deles un pauciño por cada curva que lles ofrecía o camiño de xeito que, contados ambos rexistros e debidamente comprobados ó arribar a Ourense, saíronlle xustas, a cada un dos dous, setecentas trinta e seis curviñas, correspondentes ós cen quilómetros da distancia habida entre as dúas capitais de provincia. As máis delas entre Cerdedo en Pontevedra. Pois en Cerdedo naceu Luis Caramés, o amigo que se foi.