Stay updated with breaking news from Arthur forklift. Get real-time updates on events, politics, business, and more. Visit us for reliable news and exclusive interviews.
Εμπορικοί δορυφόροι: Η συνήθεια που έγινε…«λατρεία» naftemporiki.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from naftemporiki.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Εμπορικοί δορυφόροι: Η συνήθεια που έγινε…«λατρεία» sofokleous10.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from sofokleous10.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Ηταν Απρίλιος του 2020 όταν το αμερικανικό Κογκρέσο παρήγγειλε τη σύνταξη μιας έκθεσης σχετικά με την παρουσία ιπτάμενων αντικειμένων άγνωστης ταυτότητας στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ. Το πρόγραμμα ονομάστηκε Unidentified Aerial Phenomena Task Force και παρουσιάστηκε στην αρμόδια επιτροπή του Κογκρέσου τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως για να ερμηνεύσουν αυτά τα «άγνωστης ταυτότητας εναέρια φαινόμενα» (UAP), οι ειδικοί του προγράμματος θα σήκωσαν το βλέμμα ψηλά. Το βέβαιο είναι πως έναν χρόνο μετά σήκωσαν ψηλά και τα χέρια: σύμφωνα με την έκθεση, μέρος της οποίας δημοσιοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες, από τις 144 αναφορές για UAP που εξετάστηκαν, μόνο η μία μπορεί να εξηγηθεί – οι υπόλοιπες 143 παραμένουν ανεξήγητες. Οι εξωγήινοι είναι επομένως εδώ; Είτε ως UAP είτε ως UFO, όπως τα ξέραμε παλαιότερα, ζουν ανάμεσά μας; Και τι θέλουν από εμάς; Η αναγνώριση από τις ΗΠΑ για πρώτη φορά Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο και, όπως πάντα, αφήνει πολλά περιθώρια στη φαντασία. Αν όμως έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με το παρελθόν, δεν είναι μόνο η συντομογραφία, ούτε ότι τα «αντικείμενα» έχουν γίνει πλέον «φαινόμενα». Είναι ότι για πρώτη φορά η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζει επισήμως την πιθανότητα να μην είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν. Τα UFO, με άλλα λόγια, δεν είναι πλέον υπόθεση των ουφολόγων και πρώτη ύλη της επιστημονικής φαντασίας, είναι δουλειά και των αμερικανών προέδρων. Ολοι πια μιλούν περισσότερο ανοιχτά για κάτι που περιβαλλόταν από τον μύθο του επτασφράγιστου μυστικού. Ο Μπαράκ Ομπάμα, για παράδειγμα, αποκάλυψε τον περασμένο Μάιο στην εκπομπή «The Late Late Show» πως ένα από τα πρώτα πράγματα που ζήτησε να πληροφορηθεί όταν εξελέγη πρόεδρος ήταν εάν υπήρχε κάποιος στην κυβέρνηση που μελετούσε αυτό το θέμα. Η απάντηση που είχε λάβει τότε ήταν αρνητική. Υπάρχουν φαινόμενα, παραδέχθηκε στη συνέχεια, που η αμερικανική κυβέρνηση δεν μπορεί να εξηγήσει. Καρέ από την ταινία «Alien Autopsy» του 1947, που δείχνει τη διάσημη ανθρωποειδή φιγούρα, η οποία παραπέμπει σε εξωγήινο, ξαπλωμένη σε χειρουργικό τραπέζι ως επακόλουθο της υποτιθέμενες συντριβής UFO στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού Τι άλλαξε στο μεταξύ; Μάλλον η πρόσληψη τού τι ακριβώς συνιστά απειλή. Οταν το 1938 ο 23χρονος Ορσον Γουέλς διάβασε από το ραδιόφωνο του CBS τον «Πόλεμο των κόσμων» του Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς, πείθοντας τους ακροατές του πως η Γη δέχεται επίθεση από Αρειανούς, προκλήθηκε μαζική υστερία. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στους δρόμους, τα τηλεφωνικά κέντρα της αστυνομίας και του Τύπου κατακλύστηκαν από κλήσεις έντρομων πολιτών, ενώ οι πιο… θαρραλέοι πήραν το όπλο τους για να αντιμετωπίσουν τους υποτιθέμενους εισβολείς. Σήμερα κανένας δεν αισθάνεται πως απειλείται από τους Αρειανούς. Και για τον γερουσιαστή των Ρεπουμπλικανών Μαρκ Ρούμπιο θα ήταν προτιμότερο αυτή η ανεξήγητη, και επομένως πολύ πιο προηγμένη από την αμερικανική, τεχνολογία να είναι εξωγήινης προέλευσης παρά ρωσικής ή κινεζικής. Καλύτερα να ανήκει σε όντα με τρία μάτια παρά σε ανθρώπους με σκιστά. Η εξίσωση του Ντρέικ και το παράδοξο της σιωπής Το ενδεχόμενο να έχουν κάνει άλματα προόδου παλαιοί και νέοι αντίπαλοι των ΗΠΑ στη γεωπολιτική σκακιέρα, τόσο που να εμφανίζονται στους αμερικανικούς αιθέρες και να εξαφανίζονται σαν αστραπή, δεν αποκλείεται από τους συντάκτες της έκθεσης. Από την άλλη πλευρά, Μόσχα και Πεκίνο ούτε επιβεβαιώνουν ούτε διαψεύδουν την υπόθεση – στο κάτω κάτω δεν έχουν λόγο να μην απολαύσουν αυτή την έστω επίπλαστη υπεροχή απέναντι στην αμερικανική υπερδύναμη. Πόσο μεγάλη είναι όμως αυτή η πιθανότητα; Μάλλον πολύ μικρότερη από την πιθανότητα να είμαστε μόνοι μας σε ολόκληρο το Σύμπαν. Και αυτές οι πιθανότητες, πάλι, πόσες είναι; Μπορεί να αρκεστεί κανείς στην εξίσωση των επτά μεταβλητών που σκάρωσε το 1960 ο αμερικανός αστρονόμος Φρανκ Ντρέικ για τον αριθμό των πιθανών εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας. Με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, λέει ο Ντρέικ, οι εξωγήινοι πολιτισμοί δεν ξεπερνούν τους είκοσι. Αν όμως στις μεταβλητές μπουν οι υψηλές τιμές, τότε η εκτίμηση ανεβαίνει στα 50 εκατομμύρια. Μαρτυρίες από την αρχαιότητα Ακόμα και αν δεν είναι τόσοι, πού είναι όλοι αυτοί και δεν τους βλέπουμε; Μια εξήγηση που δίδεται είναι ότι δεν διαθέτουμε τα κατάλληλα όργανα όρασης για να τους δούμε. Η άλλη είναι ότι τους έχουμε δει. Μπορεί το πλήθος των μαρτυριών να μη φτάνει τα εκατομμύρια των πιθανών εξωγήινων πολιτισμών, χάνεται όμως στα βάθη της αρχαιότητας. Μελετητές των φαινομένων λένε πως αναφορά σε ιπτάμενους δίσκους έκαναν έλληνες ιστορικοί, όπως ο Διόδωρος Σικελιώτης το 246 π.Χ. Ιπτάμενους δίσκους είδαν το 776 εμπόλεμοι Ρωμαίοι και Σάξονες κατά την πολιορκία του κάστρου του Ζίγκμπουργκ στην κοιλάδα της Ρουρ. Τον 13ο αιώνα, μεσούντος δηλαδή του Μεσαίωνα, υποτίθεται πως ένας εξωγήινος έπεσε με τον δίσκο του στην Αγγλία για να τον λιντσάρει ένα αγριεμένο και δεισιδαίμον πλήθος. Και ο Χριστόφορος Κολόμβος ανέφερε πως στις 15 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1492 είδε ένα «φλογισμένο κλαδί» να κατεβαίνει από τον ουρανό. Αν ζουν ανάμεσά μας όχι μόνο από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά και τόσο διακριτικά, δεν έχει κανείς παρά να κοιμάται ήσυχος. Οι Αμερικανοί ωστόσο δεν παύουν να ανησυχούν για την εθνική τους ασφάλεια. Από τη δεκαετία του 1950, η αμερικανική αεροπορία έχει εξετάσει περισσότερες από 12.000 αναφορές σχετικά με την παρουσία ιπτάμενων αντικειμένων άγνωστης προέλευσης. Από αυτές, αναφέρεται στην «έκθεση Κόντον», περίπου οι 700 παρέμειναν ανεξήγητες. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται πάντως πως «κανένα από τα άγνωστα αντικείμενα που εντοπίστηκαν και αξιολογήθηκαν από την αεροπορία δεν παρουσίασε ενδείξεις απειλής για την εθνική ασφάλεια». Οι έρευνες συνεχίστηκαν με το πρόγραμμα Advanced Aerospace Threat Identification, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2017 παρά τις ενστάσεις του επικεφαλής του, Λούις Ελιζόντο, ότι υπήρχαν αρκετές ενδείξεις που συνηγορούσαν υπέρ της συνέχισής του. Εικόνα που καταγράφηκε από την κάμερα των υπεριωδών ακτίνων αμερικανικού μαχητικού και δείχνει άγνωστο αντικείμενο. Το επεισόδιο συνέβη μία φορά το 2004 και δύο φορές το 2015 Τα τρία βίντεο και ο θαυμασμός των πιλότων Η δημοσιοποίηση τον Απρίλιο του περασμένου έτους από το υπουργείο Αμυνας τριών βίντεο και η παραδοχή για πρώτη φορά πως είναι αυθεντικό το περιεχόμενό τους μαρτυρούν πως συμμερίζονταν και άλλοι στην αμερικανική κυβέρνηση την άποψη του Ελιζόντο. Οι εικόνες καταγράφηκαν από αμερικανικά μαχητικά, στη μία περίπτωση το 2004 και στις άλλες δύο το 2015, ενώ κυκλοφορούν εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια στο YouTube. Σε ένα από τα βίντεο του 2015, στα ανοιχτά της Φλόριδας, ακούγεται ο πιλότος να επευφημεί επειδή κατάφερε να πιάσει με την κάμερα των υπεριωδών ακτίνων του αεροσκάφους του το άγνωστο αντικείμενο. Δεν λείπει ασφαλώς και ο θαυμασμός: «Ω Θεέ μου, κοίτα πώς πετάει!». Στο άλλο βίντεο του ίδιου έτους διακρίνεται το περίγραμμα ενός αντικειμένου, ενώ οι πιλότοι εμφανίζονται βέβαιοι πως δεν είναι μόνο του: «Είναι ολόκληρο σμήνος. Πετάνε όλα κόντρα στον άνεμο που πνέει με 120 κόμβους από βορειοδυτικά». Το βίντεο του 2004, αντίθετα, είναι η μοναδική μαρτυρία του λεγόμενου «επεισοδίου του Νίμιτς». Το αεροπλανοφόρο «Νίμιτς» βρισκόταν τον Νοέμβριο εκείνου του έτους στα ανοιχτά των ακτών της Καλιφόρνιας. Ο πιλότος ενός μαχητικού εντόπισε την παρουσία ενός αντικειμένου που είχαν ήδη πιάσει τα ραντάρ του «Πρίνστον», καταδρομικού που έπλεε στα ίδια νερά. Οπως διαπιστώθηκε, το άγνωστο αντικείμενο είχε την ικανότητα να διανύει ολόκληρα χιλιόμετρα σε λίγα δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του πιλότου, το αντικείμενο απομακρύνθηκε με «απίστευτη ταχύτητα» όταν το πλησίασε εκείνος με το μαχητικό του. Ενα λεπτό αργότερα, τα ραντάρ του «Πρίνστον» θα εντόπιζαν το αντικείμενο σε απόσταση 100 χιλιομέτρων. Ο μύθος του Ρόσγουελ το 1947 και το… μπαλόνι Η εκτίμηση σήμερα είναι πως αυτά τα τρία βίντεο δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Τα «φαινόμενα» είναι πολλαπλάσια και στη συντριπτική τους πλειονότητα ανεξήγητα. Στο μεταξύ, είχαν κάνει την τύχη τους μεταξύ των συνωμοσιολόγων διάφοροι μύθοι, όπως αυτός των σορών εξωγήινων που υποτίθεται πως μελετούνταν επί χρόνια στη στρατιωτική βάση της Νεβάδα, γνωστή ως Περιοχή 51. Τη δική του πορεία στον χώρο της συνωμοσιολογίας είχε και το περίφημο «ατύχημα του Ρόσγουελ», στο Νέο Μεξικό, όπου στις 2 Ιουνίου 1947 υποτίθεται πως έπεσε από τον ουρανό ένα άγνωστο αντικείμενο. Οπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, το αντικείμενο δεν ήταν παρά ένα μπαλόνι που είχε σταλεί στα ουράνια στο πλαίσιο μυστικού προγράμματος του αμερικανικού στρατού. Ο μύθος πάντως άντεξε τόσο ώστε η 2 Ιουνίου να οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα των UFO. Ο Μπαράκ Ομπάμα αποκάλυψε τον περασμένο Μάιο στην εκπομπή «The Late Late Show» πως ένα από τα πρώτα πράγματα που ζήτησε να πληροφορηθεί όταν εξελέγη πρόεδρος ήταν εάν υπήρχε κάποιος στην κυβέρνηση που μελετούσε το θέμα των UFO Οι… αφιλόξενοι Ευρωπαίοι και οι ειρηνικοί Ντάργκος Ανάμεσα στους μύθους η αλήθεια είναι πως οι αναφορές στην Αμερική είναι χιλιάδες. Σύμφωνα με την εφημερίδα «USA Today», οι περισσότερες αναφορές (15.000 και πλέον) έχουν γίνει στην Καλιφόρνια, ενώ ακολουθούν η Φλόριδα και το Τέξας. Το δικό του ρεκόρ έχει και το Βερμόντ με 80 αναφορές ανά 100.000 κατοίκους. Και η Ευρώπη; Είναι η Γηραιά Ηπειρος αφιλόξενη για τους εξωγήινους ή οι Ευρωπαίοι δεν διακατέχονται από την ίδια επιθυμία για στενές επαφές τρίτου τύπου όπως οι Αμερικανοί; «Εσείς οι Ευρωπαίοι έχετε την αρχαία μυθολογία, εμείς οι Αμερικανοί έπρεπε να φτιάξουμε τη δική μας από το μηδέν» είναι η ερμηνεία που έδωσε στην ιταλική «La Repubblica» ο Σαμ Σίμενι από τη NASA για να εξηγήσει πως ένα σεβαστό μέρος αυτών των αναφορών ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Αυτό δεν σημαίνει πάντως ότι οι Ευρωπαίοι δεν εξακολουθούν να τροφοδοτούν τους μύθους τους με νέο υλικό. Η ιταλική εφημερίδα υπενθυμίζει την περίπτωση ενός άλλου Γενοβέζου μετά τον Κολόμβο, του Πιερ Φορτουνάτο Τζανφρέτα, ο οποίος υποστηρίζει πως από το 1978 έως το 1981 απήχθη 11 ολόκληρες φορές από εξωγήινους. Ακόμα και ως φανταστική, η περιγραφή είναι εντυπωσιακή: οι δικοί του εξωγήινοι λέγονται Ντάργκος, έχουν τρία μέτρα ύψος, πράσινο ζαρωμένο δέρμα και τριγωνικά κίτρινα μάτια, ενώ προέρχονται από έναν γαλαξία που πεθαίνει και επισκέπτονται τη Γη ως πιθανό τόπο μετοίκησης στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, είναι απολύτως ειρηνικοί. Ασφαλώς ακούγονται πιο πειστικοί οι Ντέιβιντ Τόμσον και Αντριου Ντέιβι, δύο εξερευνητές της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι το 1792 είδαν ένα φωτεινό αντικείμενο να πέφτει στο παγωμένο ποτάμι της καναδικής επαρχίας Μανιτόμπα. Το αντικείμενο, έγραψαν στο ημερολόγιο που κρατούσαν, διαλύθηκε σε αναρίθμητα φωτεινά κομμάτια, ενώ το επόμενο πρωί, που επέστρεψαν οι δύο εξερευνητές στο σημείο, είχαν εξαφανιστεί τα πάντα. Σχεδόν 180 χρόνια αργότερα, σε ένα σχολείο στην περιφέρεια της Μελβούρνης 200 μαθητές και οι καθηγητές τους θα ορκίζονταν πως είδαν έναν ιπτάμενο δίσκο να προσγειώνεται στην αυλή τους και στη συνέχεια να απομακρύνεται με «τρομακτική ταχύτητα». Κι έπειτα μπορεί να επιστρέψει κανείς στον Καναδά και στο Σαγκ Χάρμπουρ της Νέας Σκωτίας για να δει την πινακίδα που βεβαιώνει πως το 1967 είχε πέσει στην περιοχή ένα τέτοιο αντικείμενο – «μια φωτεινή σφαίρα πορτοκαλί χρώματος» σύμφωνα με τους αστυνομικούς που έσπευσαν στο σημείο ανταποκρινόμενοι στην κλήση των κατοίκων. Η σφαίρα, λένε, βυθίστηκε στο νερό, αλλά, παρά τις έρευνες της ακτοφυλακής, ίχνη δεν βρέθηκαν ποτέ. Η έρευνα του Τσόρτσιλ και η συμφωνία με τον Αϊζενχάουερ Μαρτυρίες για ιπτάμενα αντικείμενα βρίσκει ακόμα κανείς από την Ουαλία έως το Ιράν, όπου το 1985 οι πιλότοι δύο μαχητικών F4 ανέφεραν πως είδαν ένα ιπτάμενο αντικείμενο σε σχήμα αστεριού. Οταν πλησίασαν, τα όργανα των ιρανικών μαχητικών «τρελάθηκαν», ενώ η προσπάθεια των πιλότων να χτυπήσουν τον «σατανά» με τους πυραύλους τους έπεσε στο κενό. Ή μήπως οι Ιρανοί είδαν στη φαντασία τους το άστρο του Ισραήλ; Αρκετές δεκαετίες νωρίτερα, πάντως, ένας πολιτικός που διακρινόταν εξίσου για τη φαντασία του όσο και για τον πραγματισμό του, ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, θα διέταζε ως αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με την παρουσία φωτεινών ιπτάμενων αντικειμένων πάνω από βρετανικές πόλεις. Ηταν δύο χρόνια πριν από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η υπόθεσή του ήταν πως επρόκειτο για Ζέπελιν που έστελναν οι Γερμανοί στη χώρα του για να την κατασκοπεύουν. Η ιστορία δεν τελείωσε ασφαλώς εκεί. Το 1952 ο Τσόρτσιλ και πάλι θα ζητούσε τη σύνταξη αναφοράς από το τότε υπουργείο Αεροπορίας: «Πόσο σημαντική είναι αυτή η ιστορία των ιπτάμενων δίσκων; Τι μπορεί να σημαίνει; Ποια είναι η αλήθεια;» έγραφε στον αρμόδιο υπουργό. Φοβούμενος πως οι Αγγλοι θα καταλαμβάνονταν από τον ίδιο πανικό που είχαν καταληφθεί οι Αμερικανοί με τη φάρσα του Ορσον Γουέλς, ο Τσόρτσιλ είχε ζητήσει να καταστραφούν πολλές από τις αναφορές που είχαν συντάξει οι υπηρεσίες πληροφοριών σχετικά με την παρουσία ιπτάμενων αντικειμένων αγνώστου ταυτότητος. Μία από αυτές αφορούσε την υποτιθέμενη «συνάντηση» μιας μοίρας βομβαρδιστικών της RAF με ιπτάμενο δίσκο στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ο Τσόρτσιλ συμφώνησε με τον Αϊζενχάουερ, μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ, να παραμείνει το επεισόδιο μυστικό για τουλάχιστον 50 χρόνια. Παραμένει όμως και το ερώτημα που είχε θέσει ο ίδιος ο Τσόρτσιλ: Ποια είναι η αλήθεια; Και τι σημαίνει να συναντηθεί ο ανθρώπινος πολιτισμός με έναν πολιτισμό από τον οποίο θα τον χωρίζουν 50 ή 1.000 χρόνια τεχνολογικής ανάπτυξης; Μια κάποια απάντηση μπορεί να βρει κανείς σε έναν από τους τρεις νόμους που διατύπωσε ο Αρθουρ Κλαρκ, εκ των πατέρων της επιστημονικής φαντασίας και συγγραφέας του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος»: «Καμία επαρκώς προηγμένη τεχνολογία δεν ξεχωρίζει από τη μαγεία»…
Γιατί η φαντασία μας για την εξωγήινη ζωή είναι τόσο φτωχή SHUTTERSTOCK Μήπως όταν εικάζουμε πώς είναι οι εξωγήινοι και ο κόσμος τους, ουσιαστικά μιλάμε για τον εαυτό μας και τα τετριμμένα κλισέ του Χόλιγουντ; 03 Ιουλίου 2021 07:31 * Το άρθρο του συγγραφέα Philip Ball δημοσιεύτηκε στο Aeon. Τo Αeon, είναι διαδικτυακό περιοδικό, που θέτει μεγάλα ερωτήματα, αναζητώντας φρέσκες απαντήσεις και μια νέα οπτική στην κοινωνική πραγματικότητα, την επιστήμη, τη φιλοσοφία και τον πολιτισμό. Το NEWS 24/7 αναδημοσιεύει κάθε εβδομάδα μια ιστορία για όσους λατρεύουν την πρωτότυπη σκέψη πάνω σε παλιά και νέα ζητήματα. ADVERTISING Με εκπλήσσει πόσα φαίνεται να γνωρίζουμε για τους εξωγήινους. Χτίζουν πολιτισμούς βασισμένους στη τεχνολογία και οδηγούν διαστημόπλοια από τη μία πλευρά του γαλαξία στην άλλη. Δημιουργούν δομές συλλογής ενέργειας γύρω από τα αστέρια τους. Μας στέλνουν διαστρικούς χαιρετισμούς. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι, όταν οι δικές μας εκπομπές φτάσουν σε αυτούς σε κάποια μελλοντική εποχή, θα περιμένουν με κομμένη την ανάσα την άφιξη του επόμενου επεισοδίου του Glee - αλλά φαίνεται ένα δίκαιο ποντάρισμα. Πώς τα ξέρουμε όλα αυτά; Όχι με τη συνηθισμένη μέθοδο της επιστήμης για να ανακαλύπτουμε πράγματα, δηλαδή με την παρατήρηση. Τα ξέρουμε γιατί βασίζονται στη λογική. Επειδή τα έχουμε δει στις ταινίες. Επειδή είναι αυτά που θα κάναμε. Δηλαδή: όταν αρχίζουμε να εικάζουμε πώς είναι οι προηγμένοι εξωγήινοι, μιλάμε στην πραγματικότητα απλώς για τον εαυτό μας. Η παρόρμηση να βάλουμε σε καλούπι τη ζωή σε άλλους κόσμους σύμφωνα με τη δική μας εικόνα πηγαίνει πίσω στην πρωτοεπιστημονική φαντασία του 17ου αιώνα, όπως το μυθιστόρημα The Comical History of the States and Empires of the Worlds of the Moon and Sun (1657 ) από τον Γάλλο συγγραφέα Συρανό ντε Μπερζεράκ. Ο Συρανό απεικόνισε ένα σεληνιακό τοπίο που κατοικείται από γιγάντια ανθρώπινα ζώα που κατά κάποιον τρόπο κατάφεραν να δημιουργήσουν μια πολύ ευρωπαϊκή ευγενική κοινωνία όπου συζητούσαν για τον Αριστοτέλη και τη χριστιανική θεολογία. Ήταν, ως επί το πλείστον, από τότε. Οι γαλαξιακές αυτοκρατορίες των μυθιστορημάτων Foundation του Ισαάκ Ασίμοφ (1942-1993) και των franchise του Star Wars και του Star Trek είναι εποικισμένες από πλάσματα που διαμορφώνονται σε ισχυρά άτομα του τέλους του 20ου αιώνα σε ψυχολογία και κίνητρα, ανεξαρτήτως από το πόση γούνα ή πόσες κορυφογραμμές στο μέτωπο έχουν. Τέτοιες αυτο-αντανακλαστικές παραδοχές για τους εξωγήινους πολιτισμούς "πήδησαν" από την κινηματογραφική οθόνη στα επιστημονικά περιοδικά τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν η αστρονόμος Ταμπίθα Μπογιατζιάν του Πανεπιστημίου Γέιλ και οι συνεργάτες της, χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, ανέφεραν ότι το φως που προέρχεται από ένα αστέρι που ονομάζεται KIC 8462852 εμφανίζει έντονη, ταχέων διακυμάνσεων φωτεινότητα που δεν μπορεί εύκολα να εξηγηθεί από οποιαδήποτε γνωστή φυσική διαδικασία. Η Μπογιατζιάν πρότεινε ότι ένα σμήνος κομητών που γυρίζει γύρω του, μπορεί να εμποδίζει το φως του αστεριού, αλλά ο Τζέισον Ράιτ, αστρονόμος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και οι συνεργάτες του πρόσθεσαν μια προκλητική, αν και απίθανη, εναλλακτική λύση: το τρεμόπαιγμα του KIC 8462852 θα μπορούσε να είναι η περαστική σκιά μιας γιγαντιαίας δομής φτιαγμένης από εξωγήινους μηχανικούς. Η ιδέα μιας τέτοιας δομής με περικυκλωμένο αστέρι προτάθηκε στη δεκαετία του 1960 από τον γεννημένο στη Βρετανία φυσικό Φρίμαν Ντάισον. Υποστήριξε ότι οποιοσδήποτε πολιτισμός με επαρκή τεχνική ικανότητα μπορεί να κατασκευάσει μια τεράστια ηλιακή συστοιχία στο διάστημα για να τροφοδοτήσει την τεράστια ζήτηση ενέργειας. Το σχόλιο του Ράιτ σχετικά με μια πιθανή πραγματική "Σφαίρα Ντάισον" γύρω από το KIC 8462852 έγινε με τη δέουσα προσοχή, αλλά δεν μπορείς να κάνεις εικασίες σχετικά με την ανακάλυψη εξωγήινων. Σύντομα, η ιδέα έγινε θέμα στα πρωτοσέλιδα παγκοσμίως. Αυξάνοντας περαιτέρω την ένταση, άλλοι ερευνητές άρχισαν να ακούνε μηνύματα που προέρχονταν από το KIC 8462852. Αυτές οι αναζητήσεις επικεντρώθηκαν σε ραδιοκύματα και παλμούς λέιζερ, ακριβώς όπως τα σήματα που χρησιμοποιούμε, υπογραμμίζοντας τον συνεχή ναρκισσισμό της προσπάθειας. Εφόσον οι επιστήμονες αναζητούν εξωγήινη ζωή, την έχουν σκεφτεί με τη δική μας εικόνα. Η αναζήτηση ξεκίνησε αναμφισβήτητα με μια μελέτη στο Nature το 1959 από τους φυσικούς Τζουζέπε Κοκόνι και Φίλιπ Μόρισον, οι οποίοι υποστήριξαν ότι "κοντά σε κάποιο αστέρι μάλλον σαν τον Ήλιο υπάρχουν πολιτισμοί με επιστημονικά ενδιαφέροντα και με τεχνικές δυνατότητες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που είναι τώρα διαθέσιμες σε εμάς". Οι δύο επιστήμονες θεώρησαν επίσης ότι αυτοί οι εξωγήινοι θα είχαν "καθιερώσει ένα κανάλι επικοινωνίας που κάποια μέρα θα μας γινόταν γνωστό". Τέτοια εξωγήινα σήματα πιθανότατα θα είχαν τη μορφή βραχέων κυμάτων ραδιοφώνου, τα οποία είναι πανταχού παρόντα στο Σύμπαν, και θα περιείχαν ένα προφανώς αφύσικο μήνυμα όπως "μια ακολουθία λίγων πρωταρχικών παλμών, ή απλά αριθμητικά αθροίσματα". Τίποτα σε αυτήν την πρόταση δεν ήταν παράλογο, αλλά είναι προφανώς η κατάληξη δύο έξυπνων επιστημόνων που ρωτούν: "Τι θα κάναμε;". Η πρόταση των Κοκόνι και Μόρισον να αναζητήσουν γνωστούς τύπους σημάτων, που προέρχονται από γνωστούς τύπους τεχνολογίας, έχει ρυθμίσει σε μεγάλο βαθμό την αναζήτηση για εξωγήινη νοημοσύνη (SETI) από τότε. Σήμερα, ο αστρονόμος του Χάρβαρντ, Άβι Λεμπ πιστεύει ότι μπορεί να είναι καλό να ψάχνουμε για φασματοσκοπικές υπογραφές χλωροφθορανθράκων (CFC) στην ατμόσφαιρα εξωγήινων πλανητών, προφανώς με την πεποίθηση ότι οι εξωγήινοι έχουν ψυγεία όπως τα δικά μας (ή ίσως είναι απλά τρελοί για το λακ μαλλιών). Άλλοι επιστήμονες πρότειναν την εξεύρεση εξωγήινων αναζητώντας τις ελαφρώς μολυσμένες πόλεις τους, το αντιυλικής κίνησης σε στιλ Enterprise διαστημόπλοιό τους ή την ακτινοβολία που αναβοσβήνει από εξωγήινο πυρηνικό πόλεμο. Όλα ακούγονται τρομερά… ανθρώπινα. Η προφανής δικαιολογία είναι ότι, εάν πρόκειται να προβληματιστείτε καθόλου από το SETI, πρέπει να ξεκινήσετε από κάπου. Το ότι έχουμε την επιθυμία να αναζητήσουμε ζωή αλλού οφείλεται πιθανώς στα φυσικά μας ένστικτα για να εξερευνήσουμε το περιβάλλον μας και να πολλαπλασιάσουμε το είδος μας. Εάν - και αυτό φαίνεται μάλλον πιθανό - όλη η πολύπλοκη ζωή του Σύμπαντος προέρχεται από την ανταγωνιστική εξελικτική διαδικασία του Δαρβίνου, δεν είναι λογικό να φανταζόμαστε ότι θα εξελιχθεί για να είναι περίεργη και επεκτατική; Και πάλι, δεν φαίνεται ότι όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες σκοπεύουν να εξαπλωθούν πέρα από τα όριά τους και είναι εικασία του καθενός ότι η θεωρία του Δαρβίνου θα συνεχίσει να είναι η κυρίαρχη δύναμη διαμόρφωσης της ανθρωπότητας κατά την επόμενη χιλιετία. Το πρόβλημα με το να βασίζουμε το SETI σε προβολές των δικών μας ερεθισμάτων και εφευρέσεων είναι ότι περιορίζει τη σκέψη μας σε μια πολύ στενή πορεία. Αυτοί οι περιορισμοί αυξάνονταν ακόμη και πριν ο Μόρισον και ο Κοκόνι θέσουν τα θεμέλια του SETI. Το 1950 ο Ιταλός φυσικός Ενρίκο Φέρμι συζητούσε με μερικούς συναδέλφους για την ύπαρξη ευφυών εξωγήινων που εξερευνούν τον κόσμο. Εάν άλλα όντα είναι σε θέση να ταξιδέψουν μεταξύ των αστεριών, σίγουρα θα μας είχαν εντοπίσει και θα είχαν έρθει να ρίξουν μια ματιά έως τώρα, είπε, οπότε "Πού είναι;". Το "παράδοξο" του Φέρμι εξακολουθεί να αναφέρεται ως επιχείρημα για το γιατί η ευφυής ζωή πρέπει να είναι σπάνια στο Σύμπαν. Μεταξύ των πιθανών αναλύσεων που προσφέρει το Ινστιτούτο SETI, το όνομα του οποίου διαφημίζει τους στόχους του, είναι: "Οι εξωγήινοι έχουν κάνει αναλύσεις κόστους-οφέλους που δείχνουν ότι τα διαστρικά ταξίδια είναι πολύ δαπανηρά ή πολύ επικίνδυνα». Ίσως "ο Γαλαξίας είναι αστικοποιημένος [αλλά] εμείς είμαστε σε ένα βαρετό προάστιο". Ή ίσως η Γη διατηρείται μεμονωμένα ως "έκθεμα για εξωγήινους τουρίστες ή κοινωνιολόγους". Είναι αστείο - σχεδόν νιώθω ότι γνωρίζω αυτούς τους εξωγήινους. Μήπως αυτές οι αποτυχίες της φαντασίας σημαίνει ότι πρέπει να κλείσουμε τα στόματά μας για το τι μπορεί να κάνουν ή να μην κάνουν οι εξωγήινοι πολιτισμοί; Καθόλου. Πιστεύω ότι οι εικασίες κατά κάποιο τρόπο είναι ένα από τα θετικά που έχει κερδίσει το είδος μας επειδή απέκτησε μια μικρή αίσθηση αυτού του περίπλοκου σύμπαντος. Αλλά πώς μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από τον εγωμονισμό και τα τετριμμένα κλισέ του Χόλιγουντ; Μια συμβουλή είναι να μην αποσπόμαστε πολύ από την επιστημονική φαντασία. Μερικά από αυτά είναι υπέροχα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι αφηγήσεις, που σημαίνει ότι χρειάζονται χαρακτήρες και πλοκή, τα οποία μπορούμε να αναγνωρίσουμε. Και έτσι αυτά τα κλασικά, από το Dune (1965) του Φρανκ Χέρμπερτ και το Childhood's End (1953) του Άρθουρ Κλαρκ έως τα περίπλοκα μέλλοντα του Κιμ Στάνλεϊ Ρόμπινσον και του Ίαν Μπανκς, έχουν αρχηγούς και δικτάτορες, ήρωες και ηρωίδες, στόλους διαστημοπλοίων και αυτοκρατορίες. Η σφαίρα Ντάισον προηγήθηκε και εμπνεύστηκε ξεκάθαρα από το μυθιστόρημα Star Maker (1937) του Όλαφ Στάπλετον. Όταν εφαρμόζουμε ανθρωποκεντρικές αφηγήσεις στο SETI, πρέπει να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι κοιτάζουμε απλώς έναν παραμορφωμένο καθρέφτη. Μια τέτοια προειδοποίηση θα μπορούσε να μας ωθήσει να είμαστε πιο τολμηροί και ευφάνταστοι στη σκέψη της εξωγήινης ζωής, καθώς και να σκεφτόμαστε αν μπορεί να υπάρχει ένας πιο ενδελεχής τρόπος να εξερευνήσουμε το φάσμα των δυνατοτήτων. "Σκάψτε" λίγο και είναι πιθανό να βρείτε πιο δημιουργικές ιδέες σχετικά με το πώς μπορεί να υπάρχουν ευφυείς εξωγήινοι χωρίς να είναι ακόμη ανιχνεύσιμοι από εμάς. Ίσως τα υπερ-προχωρημένα όντα να εγκαταλείψουν τον φυσικό κόσμο, να κατοικούν στις γωνίες και στις χαραμάδες των επιπλέον διαστάσεων. Ίσως θα διασπαστούν σε ένα εξαϋλωμένο σύννεφο πληροφοριών, όπως το Black Cloud στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 1957 από τον Άγγλο αστρονόμο Φρεντ Χόιλ - ένα σπάνιο παράδειγμα ενός επιστήμονα που είναι πραγματικά ευρηματικός στη φαντασία. Ίσως η ζωή ενός υπερ-ευφυούς εξωγήινου θα μας φανεί ακατανόητα βαρετή ή περίπλοκη. Ή ίσως να επιστρέψουν σε έναν απλούστερο τρόπο ζωής, όπως οι με μικρό εγκέφαλο, σαν φώκιες απόγονοι ανθρώπων που χαλαρώνουν πάνω σε βράχους στο μυθιστόρημα Galápagos του Κουρτ Βόνεγκατ (1985). Ωστόσο, εξακολουθούν να βρίσκουν διασκεδαστικές τις πορδές, οπότε ακόμη δεν διαφέρουν πολύ από εμάς. '); }// end of if },5500); /*});*/ /*
Ο πόλεμος του Διαστήματος 2021 : Ελον Μασκ vs Τζεφ Μπέζος - Ειδήσεις - νέα tovima.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from tovima.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Προσπάθησα να γίνω εκατομμυριούχος σ' ένα βράδυ και μαντέψτε τι έγινε news247.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from news247.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Chelsea Hotel: Μια ανακαίνιση που κρατάει... για πάντα protagon.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from protagon.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Σαν σήμερα 19 Μαρτίου 2021 newsbeast.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from newsbeast.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Στις 7 Μαρτίου του 1999 πεθαίνει ο Αμερικανός σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κιούμπρικ cretalive.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from cretalive.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.
Στάνλεϊ Κιούμπρικ: Ω, αδέρφια πιστέψτε το! gazzetta.gr - get the latest breaking news, showbiz & celebrity photos, sport news & rumours, viral videos and top stories from gazzetta.gr Daily Mail and Mail on Sunday newspapers.